بررسي تفصيلي و تفسيري آيات شريفه قرآن از جمله در موضوع زن و خانواده، نيازمند مباحث مستقل و مقالات پژوهشي است كه از جهات مختلف به محتواي اين دسته از آيات بپردازد و اين كاري است درازمدّت و با خوانندگان خاص خود. آشنايي اجمالي با آيات و توجه به نكته‏ها و پيام‏هاي آيات نيز مي‏تواند براي بسياري از خوانندگان مفيد باشد. ستون «قرآن، زنان، نكته‏ها و پيام‏ها»، از اين شماره به همين انگيزه پيش روي خوانندگان ارجمند باز شده است. در هر قسمت يك آيه از اين نظر مورد توجه قرار مي‏گيرد و برخي نكات و پيام‏ها كه بيشتر به چشم مي‏آيد بازگو مي‏شود. ان شاءاللّه‏ تعالي.
«يا ايُّها النّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذي خَلَقَكُم مِن نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوجَها وَ بَثَّ مِنهُما رِجالاً كَثيراً وَ نِساءً وَ اتَّقُوا اللّه‏َ الّذي تَساءَلونَ بِه وَ الأَرْحامَ إِنَّ اللّه‏َ كانَ عَلَيكُم رَقيباً» سوره نساء/آيه 1
«اي مردم، از پروردگارتان پروا كنيد، همو كه شما را از يك نفس بيافريد و همسر او را نيز از (جنس) او آفريد و از آن دو، مردان و زنان بسياري پراكند. و از خدايي كه وقتي چيزي از همديگر مي‏خواهيد نام او را مي‏بريد (و به عظمت و قداست او معترفيد)، همچنين از [گسستن پيوند [خويشاوندي پروا كنيد؛ چرا كه خداوند ناظر و نگهبان شما است.»

1ـ همه انسان‏ها موظف به پرواي الهي و رعايت تقوا مي‏باشند؛ تقوايي كه سفارش همه پيامبران و سرلوحه دعوت آنان مايه و پايه اصلي برنامه‏هاي تربيت انسان و اصلاح اجتماع مي‏باشد.
2ـ تقواي الهي كه رعايت حدود الهي و انجام وظايف ديني است، براي تحقق تربيت الهي انسان مقرر گرديد و تربيت درست انسان بدون پيمودن طريق تقوا حاصل نمي‏شود.
3ـ زن و مرد، هر دو از يك گوهر و سرشت آفريده شدند و به لحاظ گوهر وجودي و سرشت اوليه هيچ امتيازي بر يكديگر ندارند. اين يعني مردود دانستن نظريات تحقيرآميزي كه با تحريف به اديان و مذاهب نسبت داده شده است.
4ـ خالق انسان، همه انسان‏ها را فقط از طريق آدم و حوا آفريد و در تكثير نسل آنها موجود ديگري ـ مانند فرشتگان يا جنّيان ـ دخالتي نداشتند. در حديثي از امام رضا(ع) همين معنا ديده مي‏شود. آن حضرت فرمود تكثير نسل بشر با ازدواج فرزندان آدم و حوا با يكديگر انجام گرفت، البته با زايش‏هاي متعددي كه حضرت حوا داشته است.1
از نظر قرآن گوناگوني و تنوع شرايع انبياء الهي مسئله روشني است. خداوند حكيم بر اساس مصالح انسان‏ها و ضرورت‏هاي ادوار گوناگون زندگي او، شرايع مختلفي تشريع فرمود.
5ـ خداوند نزد اعراب جاهليت نيز داراي عظمت و محبوبيت بوده است، چرا كه در كارهايشان به نام او سوگند داده مي‏شدند و يا به نام او پيمان مي‏بستند. و از آنجايي كه از اين عمل آنان نهي نشده، پس سوگند به خداوند جايز است.
6ـ دستور صريح به پاسداشت حرمت خويشان و ارحام در كنار دستور به تقواي الهي، اهميت اين موضوع را مي‏رساند و از آنجايي كه همه انسان‏ها از يك پدر و مادر مي‏باشند و در يك رحم به هم مي‏رسند، اين دستور به پاسداشت ارحام، خود دستور به پاسداشت مقام رفيع انسان است كه اگر همگان به اين دستور الهي عمل كنند و هر فردي با همه افراد انسان‏ها به مانند اقوام و ارحام خود برخورد كند، انسان گرامي داشته خواهد شد.
7ـ خداوند متعال پس از امر به تقوا و پاسداشت حرمت ارحام، به انسان‏ها هشدار مي‏دهد و تهديدي ضمني را متوجه آنان مي‏سازد كه بدانيد خداوند ناظر و نگهبان شما است و انگيزه‏ها و نيز كارهايتان بر او پنهان نمي‏باشد. اين خود ايجاد ضمانت اجرايي براي دستورات الهي مي‏باشد.